Laura en Dennis

Laura en Dennis

Hoe bijzonder is dit prachtige stel!

Dennis met zijn Laura en hun drie mooie mannen.

Laura was onze vaste babysitter vanaf dag 1 na de geboorte van onze tweelingdochters. Als 13 jarig meisje kwam zij zeer regelmatig op ons kroost passen.

Twee jaar terug werd ik gevraagd om dit huwelijk te fotograferen. Door Covid werd de dag steeds uitgesteld tot nu. Op deze zonovergoten dag was het eindelijk zover.

Ik heb nooit een plan als ik een huwelijk ga fotograferen maar denk wel met het bruidspaar mee waar we foto’s kunnen maken. Ik was hier nog nooit geweest, de Oosterplas in de Kennemerduinen. Wat een idylle, alsof je in het buitenland bent.

Ik kijk het bruidspaar aan. Het spontane en tussen de foto’s door fotograferen, daar houd ik zo van. Het bruidspaar kiest mij voor de spontane foto’s. En ik maak altijd een paar plaatjes kijkend in de lens, al was het alleen voor de ouders.

Met zo’n tof busje moeten zij toch echt even poseren. Daar kan je toch niet omheen!

Een beetje gekkigheid ook met de mannen, springen zo hoog mogelijk van een duin af en recht omhoog met die dennenappels. Een paar mooie portretten tussendoor. De tijd vloog en een half uur later dan gepland komen we op de feestlocatie aan.

Laura en Dennis zijn super relaxt.

Wat een mooie dag met een gouden randje was dit!

Heel veel geluk lieve Laura en Dennis!

Kijk mijn zusje eens stralen!

Kijk mijn zusje eens stralen!

Voor gemeente Amstelveen kreeg ik de opdracht een kunstenaar te fotograferen. Nou die was snel gevonden, mijn tweeling zusje Betty.

Het atelier van Betty ligt prachtig verscholen tussen het groen van haar idyllische tuinhuis op de tuinvereniging in Amstelveen.

Zij is steengoed in het schilderen van hondjes, goudglanzende makrelen op een kitscherig blauw bordje met citroenen, kaasjes, wapperende tafelkleden, portretjes en taartjes in een bakkersvitrine. Zo echt dat je er een hap van zou willen nemen.

Ooit ontfermde Bet zich over een jong haasje waar de tuinman mee aankwam nadat hij de moeder dood had gevonden. Zij voedde dat kleine beestje met de fles groot en hield het warm in de zak van haar hoody. Na een tijdje scharrelde dat haasje door haar keuken en lag te soezen op haar Marokkaanse kleed.

Dat was het begin van haar hazenschilderijen. Doekjes en paneeltjes in soorten en maten werden er gemaakt. Allemaal even leuk en je werd er zo hebberig van. Geschilderd op een stapel antieke borden, of op die mooie kelim. Zoiets aandoenlijks…

Het fotograferen van een kunstenaar in haar atelier is eigenlijk zo leuk. Je ziet alleen maar mooie beelden en geen ‘vuil’ in je kader, alles klopt.

Enfin, neem eens een kijkje op haar Instagram-account art-bettybosma

Natuurvrouw Luuc

Natuurvrouw Luuc

Luuc en ik delen dezelfde passies: bloemen/planten en fotografie. We gaan regelmatig Amsterdam in voor mooie straatfotografie. We inspireren elkaar tijdens eindeloze kopjes koffie, eten samen in korte tijd een halve Limburgse vlaai en zijn kritisch naar elkaar. We hebben altijd leuke ideeën en sparren over van alles en nog wat. Kortom, een hele goede vriendin.

Nu is Luuc zelf aan de beurt om gefotografeerd te worden voor haar nieuwe website www.puurluuc.com

We spreken af naar Het Vlinderhof in Vleuten te gaan. Ideetje van Luuc; ‘lekker out of the box voor jou An’.

Vanaf de parkeerplaats nemen we een klein, schattig trekpontje naar de overkant en belanden aan de rand van de prachtige aangelegde tuin. Wat een te gekke plek voor een portret van deze natuurvrouw.

Luuc is een wandelende encyclopedie. Werkelijk bijna alle Latijnse namen van bloemen en planten schudt zij moeiteloos uit haar mouw. Wat opvalt is de manier waarop zij over de paden loopt langs alle bloemenperken. Zij kijkt niet alleen met haar ogen maar moet overal aan voelen en laat alle sprieten en grassen door haar vingers glijden. Soms kijkt zij bedenkelijk, he, wat is dit? Of ze ziet een bijzondere struik waar ik de naam niet van weet en Luuc is helemaal verrast door het formaat of vorm.

Het weer is prachtig en er zijn zoveel mooie, verschillende plekken om een totaal beeld te krijgen van  deze ‘tuingek’.

“Ik denk in mogelijkheden, voor alles is een oplossing!”, aldus Luuc.

Door de wasstraat

Door de wasstraat

In mijn bedrijf heb ik veel terugkomende gezinnen en Kim & Karin zijn wel mijn allertrouwste!

Het begon met het fotograferen van hun prachtige huwelijk in 2014.

Ieder jaar, sinds 3 jarige zoon Mack dit gezin compleet heeft gemaakt, word ik gebeld met hé An, het wordt weer tijd want Mack is bijna jarig en het is alweer een jaar geleden.

Op een wisselvallige maar ook zonnige zaterdagochtend in september spraken wij af bij het Wed aan de Zeeweg in Overveen. Een heerlijke plek met een beschut duinmeer met strandje. Kinderen kunnen eindeloos kliederen met water en zand, zwemmen in het afgezette meertje en het hoge duin opklauteren of afrollen.

Mack was die dag niet echt met zijn beste pootje uit bed gestapt en zijn moeders gingen zich al excuseren voor zijn humeur. Sorry hoor, hij heeft zijn dag weer niet helemaal. Maar met al die mooie klimrekken en een waterpomp waar je zelf lekker mee kunt spetteren, was Mack binnen de kortste tijd één grote grijns van oor tot oor.

Het is hard werken met zo’n actief beweeglijk mannetje die telkens weer wat nieuws ziet. Je verzint constant spelletjes en zijn moeders Kim en Karin hebben een volledig scenario aan ideeën. Zo speelt Mack dat hij een auto is die zichzelf langzaam door de wasstraat laat kruipen, we gingen vliegen en natuurlijk bellenblazen.

De regen kwam toch, op het einde maar met zulke fijne druppels dat het er toch extra vrolijk uitziet naar mijn idee.

Tot volgend jaar weer lieve ladies!

Tot in detail

Tot in detail

Brenda en Miranda van Charon Uitvaart Abcoude staan dit keer voor mijn lens.

“We lijken wel een bruidspaar” zo grapt Miranda terwijl we met z’n drieën langs de Poel in Amstelveen lopen. Zij smetteloos licht gekleed, ik zwart bloesje met 2 camera’s om mijn nek.

Wat een super gezellige en blije fotoshoot is het op deze warme zaterdagochtend.

Het valt mij op hoe zorgzaam deze dames zijn. Miranda trekt een kraagje recht en een pluk haar uit Brenda’s gezicht. Ik kan mij zo voorstellen dat vrouwen dit vak zo goed beheersen en tot in detail uitvoeren. Er wordt niets over het hoofd gezien.

Ook de rust die zij allebei uitstralen valt mij op, daar kan ik nog wel wat van leren….

Wat een ongelooflijke lieverds zijn jullie!

error: Content is beschermd !!