Laura en Dennis

Laura en Dennis

Hoe bijzonder is dit prachtige stel!

Dennis met zijn Laura en hun drie mooie mannen.

Laura was onze vaste babysitter vanaf dag 1 na de geboorte van onze tweelingdochters. Als 13 jarig meisje kwam zij zeer regelmatig op ons kroost passen.

Twee jaar terug werd ik gevraagd om dit huwelijk te fotograferen. Door Covid werd de dag steeds uitgesteld tot nu. Op deze zonovergoten dag was het eindelijk zover.

Ik heb nooit een plan als ik een huwelijk ga fotograferen maar denk wel met het bruidspaar mee waar we foto’s kunnen maken. Ik was hier nog nooit geweest, de Oosterplas in de Kennemerduinen. Wat een idylle, alsof je in het buitenland bent.

Ik kijk het bruidspaar aan. Het spontane en tussen de foto’s door fotograferen, daar houd ik zo van. Het bruidspaar kiest mij voor de spontane foto’s. En ik maak altijd een paar plaatjes kijkend in de lens, al was het alleen voor de ouders.

Met zo’n tof busje moeten zij toch echt even poseren. Daar kan je toch niet omheen!

Een beetje gekkigheid ook met de mannen, springen zo hoog mogelijk van een duin af en recht omhoog met die dennenappels. Een paar mooie portretten tussendoor. De tijd vloog en een half uur later dan gepland komen we op de feestlocatie aan.

Laura en Dennis zijn super relaxt.

Wat een mooie dag met een gouden randje was dit!

Heel veel geluk lieve Laura en Dennis!

Mack is jarig!

Mack is jarig!

Vandaag is Mack 4 jaar oud geworden en daar moest de jaarlijkse fotoshoot aan vooraf gaan.

Wat een verschil kan een jaar maken. Van een verlegen mannetje (naar mij toe in ieder geval) naar een open en blij ventje. Moeders Kim en Karin hadden oma Yolanda meegenomen. Wat een bandje hebben die twee. Dikke lol hadden ze met elkaar en dat spat van de foto’s af.

Een van de mooiste dingen met terugkerende ouders is dat kinderen mij herkennen. Zo riep Mack mij telkens ‘Anne kom eens’

Ik ben groot fan van Mack en zijn moeders! Hopelijk tot volgend jaar weer. 

Happy birthday Mack!

Vrolijke pubers

Vrolijke pubers

Koud dat het was op deze zaterdagmiddag afgelopen januari. 7 neefjes en nichtjes in de leeftijd tussen 10 en 17 jaar gaan op de foto als kado voor oma’s verjaardag.

Ik vergis mij altijd in de fotografie van een groepje pubers. Ik denk in eerste instantie; oh, appeltje-eitje, zo gedaan. Maar vooral de mannen gaan altijd lós. De neefjes vinden het zo ontzettend gezellig met elkaar dat je echt alle zeilen bij moet zetten om ze enigszins bij elkaar te houden om als groep te kunnen fotograferen. Of ze dan allemaal in de lens kijken, is dan nog de vraag…

Toch vind ik het fotograferen van deze leeftijd kinderen het aller leukst. De kunst is wat streng zijn maar ook een beetje meedollen. En vooral de ouders lekker in een strandpaviljoen achterlaten aan een warme chocolademelk.

Eigenlijk blijft het nooit bij fotografie van alleen de totale groep. Ik maak altijd losse portretjes van iedereen en de broers en zusjes samen of alle jongens en alle meisjes bij elkaar. Voor deze opdracht bleef het bij de vrolijke groep.

Natuurvrouw Luuc

Natuurvrouw Luuc

Luuc en ik delen dezelfde passies: bloemen/planten en fotografie. We gaan regelmatig Amsterdam in voor mooie straatfotografie. We inspireren elkaar tijdens eindeloze kopjes koffie, eten samen in korte tijd een halve Limburgse vlaai en zijn kritisch naar elkaar. We hebben altijd leuke ideeën en sparren over van alles en nog wat. Kortom, een hele goede vriendin.

Nu is Luuc zelf aan de beurt om gefotografeerd te worden voor haar nieuwe website www.puurluuc.com

We spreken af naar Het Vlinderhof in Vleuten te gaan. Ideetje van Luuc; ‘lekker out of the box voor jou An’.

Vanaf de parkeerplaats nemen we een klein, schattig trekpontje naar de overkant en belanden aan de rand van de prachtige aangelegde tuin. Wat een te gekke plek voor een portret van deze natuurvrouw.

Luuc is een wandelende encyclopedie. Werkelijk bijna alle Latijnse namen van bloemen en planten schudt zij moeiteloos uit haar mouw. Wat opvalt is de manier waarop zij over de paden loopt langs alle bloemenperken. Zij kijkt niet alleen met haar ogen maar moet overal aan voelen en laat alle sprieten en grassen door haar vingers glijden. Soms kijkt zij bedenkelijk, he, wat is dit? Of ze ziet een bijzondere struik waar ik de naam niet van weet en Luuc is helemaal verrast door het formaat of vorm.

Het weer is prachtig en er zijn zoveel mooie, verschillende plekken om een totaal beeld te krijgen van  deze ‘tuingek’.

“Ik denk in mogelijkheden, voor alles is een oplossing!”, aldus Luuc.

Door de wasstraat

Door de wasstraat

In mijn bedrijf heb ik veel terugkomende gezinnen en Kim & Karin zijn wel mijn allertrouwste!

Het begon met het fotograferen van hun prachtige huwelijk in 2014.

Ieder jaar, sinds 3 jarige zoon Mack dit gezin compleet heeft gemaakt, word ik gebeld met hé An, het wordt weer tijd want Mack is bijna jarig en het is alweer een jaar geleden.

Op een wisselvallige maar ook zonnige zaterdagochtend in september spraken wij af bij het Wed aan de Zeeweg in Overveen. Een heerlijke plek met een beschut duinmeer met strandje. Kinderen kunnen eindeloos kliederen met water en zand, zwemmen in het afgezette meertje en het hoge duin opklauteren of afrollen.

Mack was die dag niet echt met zijn beste pootje uit bed gestapt en zijn moeders gingen zich al excuseren voor zijn humeur. Sorry hoor, hij heeft zijn dag weer niet helemaal. Maar met al die mooie klimrekken en een waterpomp waar je zelf lekker mee kunt spetteren, was Mack binnen de kortste tijd één grote grijns van oor tot oor.

Het is hard werken met zo’n actief beweeglijk mannetje die telkens weer wat nieuws ziet. Je verzint constant spelletjes en zijn moeders Kim en Karin hebben een volledig scenario aan ideeën. Zo speelt Mack dat hij een auto is die zichzelf langzaam door de wasstraat laat kruipen, we gingen vliegen en natuurlijk bellenblazen.

De regen kwam toch, op het einde maar met zulke fijne druppels dat het er toch extra vrolijk uitziet naar mijn idee.

Tot volgend jaar weer lieve ladies!

error: Content is beschermd !!